او که گفت "می خوردن من حق ز ازل می‌دانست, گر می نخورم علم خدا جهل بود"

اختیار من را هم ز ازل خدا می دانست

اراده من را هم ز ازل خدا می دانست

اگر اختیار و اراده من نباشد علم خدا جهل بود

همانطور که "دو دو تا پنج تا" مسحیل است نه قبیح، مجبور بودن انسان هم مستحیل است نه قبیح

انسان از اختیار مضطر است(چاره ای جز اختیار ندارد)

برگرفته از درس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی, رادیو معارف, برنامه بر کرانه نور، 1394/6/11